ΑΡΧΑΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΛΥΓΚΗΣΤΙΔΟΣ-(στην FYROM)

ΑΡΧΑΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΛΥΓΚΗΣΤΙΔΟΣ-(στην FYROM)

ΔΙΑΣΤΡΕΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η FYROM, 

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Πρόσφατα επισκέφθηκα με τους κουμπάρους μου την πόλη Μοναστήρι (Bitola), στην FYROM, τη δεύτερη μεγαλύτερη του γειτονικού κρατιδίου, μετά τα Σκόπια, η οποία απέχει μόλις λίγα λεπτά από τα σύνορα του μεθοριακού σταθμού της Νίκης, στη Φλώρινα.
Πριν φτάσουμε, αποφασίσαμε να κάνουμε μια στάση στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας πόλης Ηράκλειας, η οποία υπήρξε ένα σημαντικό στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής Λυγκηστίς, παλαιά ονομασία μάλιστα της πόλης Φλώρινας. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, 

η Ηράκλεια κτίστηκε από τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β τον 4ο π.Χ. αιώνα και διεξοδικές ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο ξεκίνησαν το 1938. 

Είκοσι χρόνια αργότερα, ένα μεγάλο μέρος της Ηράκλειας είχε αποκαλυφθεί.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα μεγάλο αριθμό μνημείων της ρωμαϊκής εποχής, υπολείμματα του οχυρωματικού τείχους, επιτύμβιες στήλες, έναν πρόναο, λουτρά, μια επισκοπική κατοικία, ένα θέατρο, το οποίο χωρούσε έως και 3.000 θεατές και δύο Βασιλικές, ενώ στη μεγαλύτερη από αυτές, βρέθηκε πλήθος περίτεχνων ψηφιδωτών του 5ου και 6ου μ.Χ. αιώνα.
Τα ψηφιδωτά του κυρίως ναού και του νάρθηκα της μεγάλης Βασιλικής σώζονται σε άριστη κατάσταση και η εικονογράφησή τους είναι από τις καλύτερες του είδους, ενώ τα περισσότερα θέματα των ψηφιδωτών είναι παρμένα από τη Χριστιανοσύνη. 

Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες της Ηράκλειας καταδεικνύουν τη μεγάλη πολιτιστική και καλλιτεχνική άνθηση που γνώρισε κάποτε η πόλη, η οποία πήρε το όνομά της από τον βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππο Β΄, σε ανάμνηση κάποιας νίκης του εναντίων των Ιλλυριών προφανώς. 

Το όνομα επελέγη διότι ο Φίλιππος θεωρούσε τον εαυτό του Ηρακλείδη και επομένως απόγονο του ημιθέου Ηρακλέους.
Η Ηράκλεια απέκτησε εξέχουσα σημασία κατά την επακολουθήσασα ελληνιστική περίοδο. 

Το 148 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι κατέστησαν την Μακεδονία ρωμαϊκή επαρχία, αν και κατέστρεψαν την πολιτική δύναμη της πόλεως, εντούτοις η Ηράκλεια εξακολουθούσε να ευημερεί χάρη στην Εγνατία οδό, που περνούσε δίπλα της.   Κατά την περίοδο της ρωμαιοκρατίας η πόλη κοσμήθηκε με στοές, αμφιθέατρο και αρκετές βασιλικές, ενώ κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο (4ος -6ος αιώνας) η Ηράκλεια προήχθη σε επισκοπικό κέντρο της Πελαγονίας.

Σήμερα, τη διαχείριση των ανασκαφών στην Ηράκλεια έχουν αναλάβει Ιταλοί (μιας και ενδιαφέρονται άμεσα για την επίδραση που είχαν οι Ρωμαίοι στην περιοχή) και Σκοπιανοί αρχαιολόγοι, ενώ την ξενάγηση στον χώρο πραγματοποιούν Σκοπιανοί εργαζόμενοι του γειτονικού υπουργείου Πολιτισμού. Μπαίνοντας στον χώρο μας υποδέχτηκαν και μας ρώτησαν από πού καταγόμαστε. 

Όταν είπαμε πως είμαστε Έλληνες, ο ξεναγός κοντοστάθηκε, ωστόσο προσπάθησε να δείξει χαλαρή διάθεση. Κόψαμε το εισιτήριο και μας ρώτησε εάν επιθυμούσαμε να μας ξεναγήσει, με το αζημίωτο φυσικά. Σαφώς και δεν περιμέναμε μαθήματα Ιστορίας από τον συγκεκριμένο, ωστόσο δεχτήκαμε από περιέργεια, ώστε να δούμε με ποιον τρόπο θα μας διηγούταν την ιστορική σημασία της αρχαίας πόλης Ηράκλειας. 

Του δώσαμε 20€, με τη συμφωνία να μας επιτρέψει να τραβήξουμε και φωτογραφίες και φυσικά δέχτηκε μετά χαράς, μιας και η διαφθορά στο γειτονικό κρατίδιο καλά κρατεί!
Αρχίσαμε την περιήγησή μας και επιδιώξαμε να είμαστε κοντά σε ένα γκρουπάκι Γερμανών, ώστε να δούμε τι λένε και σε αυτούς οι ξεναγοί, μιας και ένας από την παρέα μας γνώριζε άπταιστα γερμανικά. Η ξενάγηση σε εμάς έγινε στα αγγλικά, αν και ο ξεναγός μας γνώριζε πολύ καλά ελληνικά. 

Και ενώ στους Γερμανούς λέγανε πως στην περιοχή δεν βρέθηκε τίποτα ελληνικό, καμία επιγραφή και τίποτα που να μαρτυρά πως στην Ηράκλεια υπήρχαν ελληνικές κοινωνικές ομάδες, παρά μόνο «μακεδονικές», ο δικός μας ξεναγός φαινόταν πιο… διαλλακτικός, λέγοντάς μας πως η Ηράκλεια ήταν κομμάτι του βασιλείου που είχε έδρα στην Βεργίνα, ενώ δεν τόλμησε καν να αναφέρει τίποτα για ύπαρξη «μακεδονικών» κοινωνικών ομάδων, ούτε φυσικά και ελληνικών.

Όταν τον ρωτήσαμε εάν βρέθηκαν στην περιοχή ελληνικές πλάκες ή έστω κάτι που να μαρτυρά πως στην περιοχή χρησιμοποιούνταν ελληνική γραφή, οπότε υπήρχαν και Έλληνες, ο ξεναγός μας απέφυγε να απαντήσει, παρά μόνο δήλωσε πως στα στασίδια του σταδίου υπάρχουν κάποιες επιγραφές, οι οποίες δεν ξεχωρίζουν εάν είναι αρχαίες ελληνικές ή λατινικές (παρόλο που είναι ξεκάθαρο πως είναι ελληνικές).

Θελήσαμε να σταματήσουμε γρήγορα την ξενάγησή μας, μιας και δεν είχαμε διάθεση να ακούμε άλλα ψεύδη και ανιστόρητες ανακρίβειες και ζητήσαμε να περιηγηθούμε μόνοι μας στον χώρο. 

Και τότε αποκαλύψαμε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό! 

Στον χώρο όπου πραγματοποιούνταν οι ανασκαφές, υπήρχαν πεταμένες και κατεστραμμένες, για να μην γίνονται αντιληπτές από τους επισκέπτες, δεκάδες πλάκες γραμμένες με ελληνική γραφή, με ονόματα ελληνικά και ανάγλυφες εικόνες από την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων! 

Όπως καταλαβαίνετε, οι Σκοπιανοί πραγματοποιούν ένα τεράστιο πολιτιστικό έγκλημα, καθώς προσπαθούν να αποκρύψουν την Ιστορική αλήθεια για την ελληνικότητα της περιοχής καταστρέφοντας οτιδήποτε ελληνικό εντοπίσουν στις ανασκαφές της αρχαίας Ηράκλειας!
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ήδη έχουμε ενημερώσει το υπουργείο Εξωτερικών και Πολιτισμού, πιστεύοντας πως θα πράξουν τα δέοντα, σε αντίθεση με την παθητική στάση που επέδειξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.

Αξίζει τέλος να σημειώσουμε πως μόλις έγινε αντιληπτό από τους φύλακες του αρχαιολογικού χώρου πως τραβάμε φωτογραφίες τις πεταμένες και σπασμένες πλάκες, μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε άμεσα από τον χώρο.

Και ερωτώ, όταν αυτές οι ανασκαφές πραγματοποιούνται εδώ και τόσα χρόνια, άραγε πόσα ιστορικά αντικείμενα, τεράστιας πολιτιστικής σημασίας, έχουν πεταχτεί ή καταστραφεί, ώστε η γειτονική χώρα να αλλοιώσει την Ιστορική αλήθεια και να περάσει τα δικά της ανυπόστατα ιστορικά στοιχεία; Άραγε πόσοι ξένοι έχουν ξεναγηθεί στην αρχαία Ηράκλεια και ακούν από τους ξεναγούς ψεύδη, τα οποία πιθανότατα μεταφέρουν στην πατρίδα τους; Και τέλος, άραγε τι κάνουμε εμείς; Άραγε ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις μας;

 

 

Η ελληνικότητα της αρχαίας Ηράκλειας είναι δεδομένη. Τα ιστορικά μνημεία που ήρθαν στο φως το αποδεικνύουν με τον πιο περίτρανο τρόπο, παρόλο που οι Σκοπιανοί θέλουν να τα κρύψουν στο σκοτάδι. Αλλά δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα του γειτονικού κρατιδίου, να πορεύεται στην σκιά του ελληνικού μεγαλείου, που τόσο ζηλεύει και τόσο θέλει να καπηλευτεί. 

 

Πηγή απο εδώ:

ΑΡΗΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ, Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Δώδεκα διαδοχικές εκδόσεις,  εμπλουτισμένες συνεχώς με νεότερα δεδομένα, κυκλοφόρησαν πάνω στην ανθρωπολογική – εθνογενετική μελέτη των Ελλήνων. Βάση αυτού του έργου αποτελεί η διδακτορική διατριβή τού Άρη Ν. Πουλιανού, που εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας υπό την επίβλεψη του διάσημου καθηγητή Ανθρωπολογίας Γ. Φ. Ντεμπέτς.
H έρευνα στηρίχθηκε στη μελέτη 70 ανθρωπολογικών γνωρισμάτων 3000 περίπου Ελλήνων πολιτικών προσφύγων του 1949 στην τ. Σοβιετική Ένωση.
Τα γνωρίσματα αυτά (π.χ. ύψος σώματος, πλάτος προσώπου, χρώμα δέρματος, σχήμα ματιών), αντανακλούν με τη σειρά τους τις δομές των γονιδίων και του DNA.
Η στατιστική επεξεργασία, σε συνδυασμό με την γεωγραφική τους κατανομή, απέδειξε μαθηματικά την ακατάπαυστη βιολογική συνέχεια των Ελλήνων σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής και προϊστορικής εποχής (λόγω της μικρής στατιστικής απόκλισης στη διασπορά των ανθρωπομετρικών και σωματοσκοπικών γνωρισμάτων), που ανάγεται τουλάχιστο στη Μεσολιθική και Άνω Παλαιολιθική περίοδο (30.000 χρόνια).
Επίσης, η ιστορική συνέχεια αποδεικνύεται από τη σύγκριση των μετρήσεων των σύγχρονων κατοίκων με αυτές των αρχαίων και προϊστορικών κρανίων της Ελλάδας, οι οποίες στατιστικά δεν παρουσιάζουν διαφορές.
Έτσι, παρά τις κατά καιρούς επιδράσεις και περιορισμένες  (κυρίως εσωτερικές) μετακινήσεις πληθυσμών, με την ανθρωπολογική έρευνα έγινε φανερό ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας έμεινε βασικά αναλλοίωτος και ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι απόγονοι των αρχαίων φύλων που κατοικούσαν στην Ελληνική χερσόνησο.

Από την ίδια μελέτη έγινε επίσης γνωστό ότι οι Αλβανόφωνοι, οι Σλαβόφωνοι (μέχρι και το Μαυροβούνιο), καθώς και οι Βλάχοι της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, είναι στην πλειονότητά τους αυτόχθονες και έτσι οι ξένες επιδράσεις σε αυτούς αφορούν κυρίως στη χρήση των νεότερων γλωσσών που μεταχειρίζονται σήμερα.

Το ενδιαφέρον που έδειξε εξ αρχής ο Τύπος για την  “Προέλευση των Ελλήνων”, παρατίθεται ενδεικτικά στα παρακάτω δημοσιεύματα.
ΑΥΓΗ, 6-1-1962: «Πάνω από 150 επιστήμονες του Παν/μίου και της Ακαδημίας της Μόσχας συμφώνησαν απόλυτα με τις επιστημονικές απόψεις του κ. Άρη Πουλιανού, υπογράμμισαν τη σοβαρότητα της εργασίας και χωρίς να τσιγκουνευτούν στις εκφράσεις τους, μίλησαν με πολύ εγκωμιαστικά λόγια γι’ αυτόν.
Ο δόκτωρ Σ. Α. Τόκαρεφ, καθηγητής της εθνογραφίας του Πανεπιστημίου της Μόσχας και διευθυντής του Τμήματος της Εθνογραφίας των λαών της Ευρώπης στο Ινστιτούτο Εθνογραφίας της Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας, δήλωσε τα εξής:

“Η εργασία του Άρη Ν. Πουλιανού παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για την Εθνογραφική Επιστήμη. Το συγκεντρωμένο και επεξεργασμένο στατιστικά τεράστιο υλικό ανθρωπολογικών ερευνών ανάμεσα στους Έλληνες πρώτη φορά εισάγει στην  επιστήμη νέο είδος πηγών για τη μελέτη ενός προβλήματος βασικής σημασίας, όπως είναι η καταγωγή του ελληνικού λαού. Ως τώρα για το ζήτημα αυτό στην επιστήμη είχε γίνει γενικά δεκτή η άποψη ότι οι σύγχρονοι Έλληνες ιστορικά έχουν πολύ λίγα κοινά με τους αρχαίους  Έλληνες ιδρυτές του αρχαίου πολιτισμού, ότι οι σύγχρονοι Έλληνες στο μεγαλύτερο μέρος τους αντιπροσωπεύουν απογόνους Σλάβων, Αλβανών και άλλων λαών που μετώκησαν στην Ελλάδα και συγχωνεύτηκαν με τους Έλληνες της Βυζαντινής εποχής. Αντίθετα ο συγγραφέας της παρούσης εργασίας, πειστικά και στηριγμένος σε ανάλογο υλικό, δείχνει ότι όποια κι αν ήταν η επίδραση των Σλάβων και των άλλων λαών που ήρθαν  σε  επαφή με τους Έλληνες, ο λαός της σύγχρονης Ελλάδας είναι βασικά απόγονος του αρχαίου πληθυσμού της Βαλκανικής και των νήσων του Αιγαίου”.

Ο παγκοσμίου φήμης ανθρωπολόγος του πανεπιστημίου της Μόσχας δόκτωρ Ι. Ι. Ρογκίνσκυ, σημειώνει ότι το νότιο τμήμα της Βαλκανικής βρίσκεται στην περιοχή της Ευρώπης, απ’ όπου διέρχεται η πλατειά συνοριακή ζώνη ανάμεσα στους χώρους της διναρικής και προσθιασιατικής φυλής.

Έτσι σ’ αυτή την περιοχή μπορεί να διαπιστωθούν μερικά από τα γενικά προβλήματα της ταξινόμησης των λαών της Ευρώπης και της πρόσθιας Ασίας. “Επί πλέον πρέπει να σημειωθεί ότι σ’ αυτή την εργασία βρίσκει τη θέση της και η κριτική των ρατσιστικών κατασκευασμάτων σχετικώς με τη γένεση του αρχαίου πολιτισμού της Ελλάδας”.  (Σημ.: Εννοούνται οι ρατσιστικές θεωρίες που υποστηρίζουν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι απόγονοι των αρχαίων και ότι αυτός είναι ο λόγος που ο πολιτισμός τους σήμερα υπολείπεται των αναπτυγμένων χωρών. Αντίθετα, πέραν του ανεδαφικού συσχετισμού – αν για παράδειγμα συγκριθούν οι παραδόσεις – η επιστημονική διαπίστωση για τη βιολογική συνέχεια των Ελλήνων αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι είναι κυρίως οι γεωγραφικές και κοινωνικο-ιστορικές συνθήκες που διαμορφώνουν το πολιτισμικό επίπεδο ενός λαού).

«Ο διευθυντής του ανθρωπολογικού τμήματος του Ινστιτούτου Εθνογραφίας της Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας δόκτωρ Μ. Γ. Λεβίν πρόσθεσε: …Μπορεί να φαίνεται παράδοξη η διαπίστωση ότι πολλοί λαοί της Ευρώπης ανθρωπολογικά μελετήθηκαν χειρότερα απ’ ότι οι λαοί της Αυστραλίας, Μελανησίας και άλλων μακρινών χωρών. Από τις χώρες της Ευρώπης η Ελλάς είναι μία από τις ολιγότερο μελετημένες… Η εργασία του Α. Ν. Πουλιανού συμπληρώνει αυτό το κενό. Ο συγγραφέας κατέχει πλήρως τη μεθοδικότητα των ανθρωπολογικών ερευνών, αυστηρά ετήρησε όλους τους αναγκαίους όρους και έδωσε την αρμόζουσα προσοχή.
Ο διευθυντής του Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου και Ανθρωπολογικού Μουσείου της Μόσχας δόκτωρ Β. Π. Γιακίμωφ δήλωσε: “Η δική μου άποψη είναι ότι η εργασία του Α. Ν. Πουλιανού αντιπροσωπεύει την πιο τέλεια συγκεφαλαίωση για την Ανθρωπολογία των Ελλήνων”.
Από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, στις Η.Π.Α., ο διευθυντής του Ανθρωπολογικού Τμήματος του Smithsonian Institute Τζ. Λ. Έϊντζελ στο American Journal of Physical Anthropology (Αμερικανικό Περιοδικό Φυσικής Ανθρωπολογίας αρ. 22, τ. 5, 1964, σ. 343) σε βιβλιοκρισία της «Προέλευσης των Ελλήνων» γράφει: «Ο Άρης Πουλιανός… σωστά αποφαίνεται ότι υπάρχει πλήρης γενετική συνέχεια από τους αρχαίους ως τους σύγχρονους καιρούς…».

ΤΑ ΝΕΑ, 25-1-1962: «Η επιστημονική έρευνα του Α. Ν. Πουλιανού αντικρούει τη δογματική θεωρία  του  μισέλληνος Γερμανού ιστορικού Φαλμεράγιερ, που έζησε το 1790-1861, την εποχή του ελληνικού αγώνος της ανεξαρτησίας – και ο οποίος (Φαλμεράιερ) εντελώς δογματικά, χωρίς δηλαδή να προηγηθεί ανθρωπολογική έρευνα – και ως εκ τούτου αυταποδείκτως αντιεπιστημονικά – προσπάθησε να στηρίξει τη θεωρία του εκσλαβισμού της Ελλάδος.
Ο ερευνητής καταλήγει ότι η ανθρωπολογική έρευνα με τα  απαραίτητα ιστορικά και γλωσσολογικά στοιχεία είναι υποχρεωτική για τη λύση των εθνογενετικών προβλημάτων».
Το παρόν είναι αντανάκλαση όλου του παρελθόντος και σ’ αυτό ακριβώς βρίσκεται η ιστορική του αξία.    Αν το παρελθόν μάς βοηθάει να καταλάβουμε το παρόν, το παρόν μάς βοηθάει να διανοηθούμε το μέλλον.
ΠΗΓΗ